ย่านโดทงโบริ

มาโอซาก้าแล้วไม่ได้มาถ่ายรูปกับพี่กูลิโกะถือว่ามาไม่ถึงโอซาก้าทีเดียว เจ้าป้ายไฟกูลิโกะขนาดยักษ์กลายเป็นสัญลักษณ์คู่เมืองโอซาก้าที่โด่งดังไปทั่วโลก เจ้าป้ายนี้อยู่ที่ย่านโดทงโบรินี่แหละค่ะ

การเดินทาง: สถานีรถไฟนัมบะ (Namba Station)

ที่เคยคิดว่าญี่ปุ่นนั่นช่างเรียบง่าย อะไรๆ ก็ดูมินิมอลลิสต์ เราจะลืมมันสิ้นเมื่อมาที่ย่านโดทงโบริ เพราะที่นี่เป็นย่านที่รวบรวมความ “เยอะ” ของญี่ปุ่นไว้ทั้งหมด ความวุ่นวาย แสงสีและเสียงตะโกนโหวกเหวกขายของรวมอยู่ในย่านบันเทิงแห่งนี้ที่เดียว นี่แหละเสน่ห์ของเมืองโอซาก้าที่ไม่เหมือนใคร

ประวัติของย่านโดทงโบรินั้นเริ่มตั้งแต่ปี ค.ศ. 1612 เมื่อพ่อค้านามว่า ยุซุอิ โดทง ได้ขุดขยายแม่น้ำเพื่อเพิ่มรายได้จากการค้า ต่อมาพ่อค้าท่านนี้ได้เสียชีวิตลงกลางศึกที่ข้าศึกล้อมเมืองโอซาก้าไว้ หลานชายของเขาได้สานต่อภารกิจขยายคลองและมีการขนานนามชื่อคลองและถนนเลียบคลองตามชื่อของปู่ของเขาที่เป็นคนริเริ่ม จึงกลายมาเป็นชื่อ โดทงโบริ ที่เราใช้เรียกกันในปัจจุบัน แต่เดิมย่านนี้เป็นแหล่งบันเทิงเต็มรูปแบบมีทั้งโรงละครคาบูกิ โรงละครบุนระกะ แต่โรงละครเหล่านี้ถูกทำลายลงจนหมดสิ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2

ปัจจุบันนี้ย่านโดทงโบริขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งร้านค้า ร้านอาหารและมีร้าปาจิงโกะร้านเกมส์เพื่อความบันเทิงอย่างครบครัน

สัญลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร นอกจากป้ายไฟกูลิโกะแล้ว ยังเป็นป้ายร้านอาหารแต่ละร้านที่ขยันทำให้ใหญ่โตมโหฬารไม่เหมือนใคร เช่นร้าน ร้านปูยักษ์ Kani Doraku ที่มีชื่อเสียงของย่านโดทงโบริ เดินเข้าไปจะเห็นเด่นมาแต่ไกล ร้านเกี๊ยวซ่าพร้อมป้ายรูปเกี๊ยวซ่าเซ็ตขนาดใหญ่ ร้านทาโกยากิไส้ปลาหมึกไซส์ใหญ่การันตีได้จากเจ้าปลาหมึกยักษ์สีแดงบนป้ายหน้าร้าน หรือร้าน Zubora ที่มีปลาปักเป้ายักษ์ตัวกลมๆ แขวนลอยเด่นอยู่หน้าร้าน